martes, 21 de mayo de 2013

AMETSAK ERAIKIZ... BILBAO TRIATLOIEAN TXAPELDUN!!!

Han sido varios los medios de comunicación que han recogido la noticia de mi gran victoria en el Bilbao Triathlon del sábado. Todos ellos relatan como fué la épica carrera que realizamos y en este caso, voy a seguir con la crónica del triatlón en euskera. Proximamente añadiré otro post con las sensaciones vividas antes, durante y después del día "D".
Triatleta haundien gainetik garaile!
Nork esango zidan orain 10 urte triatloia praktikatzen hasi nintzenean honaino iritsiko nintzela! Izan ditudan podium eta irabazi ditudan triatloi guztiek dute garrantzia niretzako, denak sentitu eta bizi izan ditut, nire kirol bizitzako etapa ezberdinak markatu dituzte eta. Hala ere, 2013ko maiatzaren 18a ez dut sekula ahaztuko, Bilbao Triathlon ironman erdian TXAPELDUN! Amets bat bezela izan zen jarraitzaile naizen triatleta ezagunen aurretik helmugaratzea. Marcel Zamora, Andrew Starykowicz, Mikel Elgezalbal, Richard Calle, Fernando Gomez,... izen haundiak dira triatloi munduan. Marcel-ek 5 urteetan jarraian Niza-ko ironmana irabazia du, baita Embrunman bezelako ironman ospetsuak ere beste garaipen askoren artean... Nire "idolo"-etako bat izan dela esan daiteke.
Marcel Zamorarekin podiumaren zain
Triatloiari dagokionez, egun traketsa izan genuen, euria, hotza, haizea eta Bilbaoko ria ur arrearekin eta korronte dexenterekin. Eguraldiak asko markatuko zuen lasterketaren nondik norakoa baino eguraldi honi aurre egitea norberaren esku zegoen, muskuluak berotzeko krema, bizikletarako arropa beroa eta psikologikoki gogorra izatea aspektu garrantzitsuak izango ziren.

Igeri zeharkaldiak bi zati zituen. Lehenan, korrontearen alde, oso azkar joan ginen eta aurreko taldetxoari eustea lortu nuen. Bide batez, korrontearen kontrako bigarren zatiak garrantzi handia izango zuela pentsatzen nuen eta indarrak ongi erregulatu nituen. Komodo joan nintzen, gehiegi behartu gabe eta ezustean, Starykowicz estatu batuarraren ondorengo lehen taldetxoa itxiz iritsi nintzen T1-era. Hain aurrean ikusteak guztiz aldatzen zuen lasterketako estrategia, izan ere, normalean galtzen dudan denbora errekuperatu beharrik ez nuen. Segituan aurrera jo nuen eta Viveroko lehen igoera hasi aurretik 3. postuan kokatu nintzen. Gurpilean nituen Marcel, Albert Moreno eta Calle. Goruntz indarrak erregulatu eta behin gaina hartutakoan egurrean hasi nintzen. Hortik aurrera, atzean utzi nituen faborito haundietako batzuk eta 3. postuan iritsi nintzen T2-ra, aurreko bietatik nahiko gertu (2 minuturen barruan) eta beste faboritoak 3 minututik gora utziz.

Korrikako hiru itzulietatik lehena oso gogorra izan zen. Guztiz hoztuta, oinak ez nituen sentitze, eta lunbarrak ere guztiz gogortuta nituen. Horren ondorio, 4. postuan zetorren Fernando Gomez-ek 1'30'' kendu zidan lehen itzuli horretan. Bigarrenerako berotu nintzen eta oso ongi korritu nuen zati horretan. Orduan izan zen lasterketa burua lortu nuen momentua (lasterketako sentsazioez beste post batean hitzegingo dut bestela a ze txapa!). Hortik aurrera, kalkulagailua martxan jarri, taldekide, familia eta ikusleen erreferentziak kontuan hartu, bi kilometro gehiagotan pixkat estutu, begirada pare bat atzera bota garaipena ziurtatzeko eta azken metroetaz disfrutatzera helmugara!!!! Gainera, taldeka ere Mahala Tolosaldeko Triatloi Taldearekin taldeka ere irabazi genuen!

Egia esan, 2013ko triatloi denboraldia topera hasi dut! Azken hiru asteburuetan ez naiz podiumetik jeitsi eta azken bietan Txapelarekin bueltatu naiz etxera. Euskadiko sprint triatloi txapeldun eta Bilbao triatloieko txapeldun!!!
Mahala T.T.T. garaile Bilbaon. Lasterketa bikaina mutilak!

martes, 14 de mayo de 2013

Arnasari buelta emateko denborarik ere ez

Gaur tartetxo bat hartu dut blogari bultzada txiki bat emateko asmotan. Egia esan, gustora egoten naiz ordenagailuaren aurrean burututako entrenamendu eta lasterketen gogoeta pertsonala eginez baina beti bezela, tartetxo bat hartu eta hastea izaten da zailena.


Hainbat astez gogor entrenatu ostean, iritsi da triatloi denboraldiaren hasiera ofiziala Euskal Herrian. Apirilaren 14an Elche-ko ironman erdian lortutako 9. postuak (maila altuko triatleta profesionalen artean sailkatuz) motibazio extra eman zidan entrenatzeko, izan ere, aurtengo erronketako bat neure burua entrenatzea izanik, lanak nahiko ongi egiten ari nintzela adierazten zuen. Lasterketa gogorra izan zen, igeriketa garbi batekin, bizikleta partzial oso azkarrarekin eta ohikoa den bezela korrikako saio ikusgarri batekin (izan ere, Elche-ko triatloiean, 75 eskailera, malda gogorrak eta hondarretatik ere korri egin behar da!).


Behin maiatzean sartuta, lasterketetan burubelarri sartu gara Euskal Herrian eta leihatzeko hainbeste gogo nuenez, Bermeo eta Senpereko triatloiak egin nituen maiatzaren 4 eta 5ean. Helburu nagusia lasterketa erritmoa hartu eta kalitatezko entrenamenduak egitea zen baino ez nuen baztertzen sailkapenaren aurrekaldean ibiltzea. Dena oso ongi joan zen eta Bermeon 4. postua eta Senperen 3.a lortu nituen. Asteburu ederra izan zen!

Arnasari buelta emateko denborarik gabe, Debako triatloia izan genuen pasa den asteburuan. Bilboko triatloira begira entrenamendu karga jeisten ari nintzen baina Deban Euskadiko sprint distantziako txapelketa izanik, bertan parte hartu nuen. Aipatu nuen aurreko post batean, aurtengo helburuen artean Euskadiko txapelketak izango nituela.


Partehartzaileak aztertuz, sailkapenaren buruan egon behar nuela argi neukan baina bizikletan lan egin beharko nuen igerilariak harrapatu eta atzetik zetozen korrikalariei ahalik eta denbora gehien sartzeko.

Nicholas Kastelein

Igeriketa kaxkarra egin nuen. Itsasoak ere ez zuen bere alderik gozoena erakutsi eta nahiko lan izan genuen. Kastelhein australiarrak egurra eman zigun uretan baina azken asteen modura, bizikletan ongi sentitu nintzen eta aurrera egin nuen lasterketa burua hartu arte Lasturrerako igoeran. Igoeraren azken zatian egin nuen ihes egiteko saiakeraren bat baino taldetik alde egitea lortu arren, ez nuen nahi adina tarte egiten eta bertan behera utzi nuen saiakera korrikako saiorako azken apustua gordeaz.


Boxeetara iristen, asfaltoko zulo baten ondorioz, hankek ihes egin zidaten pedaletatik eta boxeetako marraren gain gainean lurrera joan nintzen dexenteko kolpea hartuz. Nirekin taldea osatzen zutenak aurrera jo zuten eta arnasari buelta emateko denborarik gabe, lurretik altxa, boxeetan zehar sprint gogor bat bota eta korrikako azken saiorako prestatu nitzen. Kastelein australiarrak alde egin zidan (erori ez arren oso zaila izango zen bere erritmoari eustea... aurten ITU-ko munduko kopan australiarrak egindako emaitzak ikusi besterik ez daude  "Kastelein results") eta boxeetatik 4. postuan irten eta gero, nere helburu bakarra 2. postua lortu eta Euskadiko txapelaren bila joatea zen. Horretarako taktika garbi nuen, lehen metrotik gogor jo, ahalik eta azkarren 2. postua hartu eta ahalik eta tarte handiena atera. Bi itzulietatik lehena egin eta gero, gozatu egin nuen lasterketaz. Tarte nahikoa banuen erritmoa erregulatu eta azken metroetan 2. postuaz, Euskadiko txapelaz eta Debako ikusle eta lagunen txalo eta animoez gozatzeko. Benetan lasterketa bikaina! Bai horixe!


Ainhoa Murua txapeldunarekin!

Deba Xtreme trialtoiko podiuma

domingo, 5 de mayo de 2013

Temporada 2013: volviendo a los origenes

Comienza una nueva temporada de tri y con ella llegan también nuevos retos a superar. Todo esto defendiendo los colores de mi "nuevo" club, o mejor dicho el club donde comenzó mi aventura triatlética, el club de casa, el  "Tolosaldeko Triatloi Taldea".  Como hace ya 9 o 10 años, volveré a competir defendiendo el color azul del Tolosako Triatloi Taldea en una nueva etapa.
En aquella época vestíamos el super top amarillo-azul. Como evoluciona esto del tri!!!!

Desde aquí agradecer todo el apoyo y animos recibidos en el Atletiko San Sebastián durante todos estos años, mil gracias! Todos estos años han sido impresionantes para mí, he aprendido muchísimo de todos vosotros!

Volviendo al tema de los retos, el primero de ellos será no gastar demasiado durante la tritemporada (la crisis está pasando factura!) y es por eso que volveré a correr por territorio comanche, es decir, por Euskal Herria (además me apetece correr las carreras de EH). No descarto realizar alguna salida (Elche y campeonatos de españa) pero ya se verá.

Por lo tanto, los objetivos prioritarios serán el Bilbao Triathlon, Zarautz y seguramente los campeonatos de Euskadi, por lo menos el de media distancia (Garai). También me pica el gusanillo del Challenge de Vitoria pero tiempo al tiempo.

El segundo de los retos, será el autoentrenamiento. Tras varios años a las ordenes del gran Ramon Elkoro y un 2012 al lado de otro grande, Ciro Tobar, intentaré conocerme a mi mismo un poquito más. Además, con el trabajo y demás, será más facil encajar todo en las 24 horas del día. Otro día os hablaré en una nueva entrada de los patrocinadores que llevaré este 2013.

Grandes momentos de entrenos con Ciro & Cia.